Source: TA NEA
By Παρασκευή Κατημερτζή
Ένα αγροτικό σπίτι, ηλικίας 6.000 ετών, με όλο τον οικιακό εξοπλισμό του σε άριστη κατάσταση στη θέση όπου τον άφησαν οι ένοικοι λίγο προτού καταστραφεί από τη φωτιά, ήρθε στο φως στη Σωσάνδρα της Αριδαίας, κοντά στην Πέλλα της Δυτικής Μακεδονίας, προσφέροντας πολύτιμες και μοναδικές πληροφορίες για την αρχιτεκτονική και την οργάνωση ενός σπιτιού στο τέλος της νεολιθικής εποχής.
Αφορμή για την ανακάλυψη των οικοδομικών λειψάνων ήταν ένα έργο υποδομής, η διάνοιξη της αύλακας του κεντρικού αγωγού μεταφοράς νερού από τη Σωσάνδρα στην Αριδαία. Η ανασκαφή άρχισε τον Μάρτιο και σύντομα αποκαλύφθηκε ένα σχεδόν πλήρες πλέγμα από πασσαλότρυπες που έδωσαν τη μορφή, τη διαρρύθμιση και την οργάνωση της οικοδομής. Είναι ένα ορθογώνιο, πασσαλόπηκτο κτίριο, επιφάνειας 58 τ.μ., με σκελετό από πασσάλους και τοίχους από πλέγμα κλαδιών και καλαμιών που είχαν επαλειφθεί με πηλό. Έχει τριμερή διάρθρωση, με δύο φούρνους ανάμεσα στους οποίους υπάρχει χώρος συγκέντρωσης και επεξεργασίας αγροτικών προϊόντων, είσοδο προς τον Νότο και δάπεδα καλυμμένα με ψαθιά. Οι μυλόπετρες, οι τριπτήρες και οι αποθηκευτικοί λάκκοι που βρέθηκαν μαζί με το πλήθος των πήλινων αγγείων και λίθινων εργαλείων υποδηλώνουν εμμέσως την καλλιέργεια και επεξεργασία των σιτηρών στο τέλος της νεολιθικής εποχής. Το σπάνιο είναι ότι τα ευρήματα έμειναν ανέπαφα μέχρι σήμερα όπως τα άφησαν οι μακρινοί τους ένοικοι.
Friday, October 24, 2008
Thursday, October 02, 2008
Μυκηναίος με ξίφος made in Italy
Source: enet.gr
Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ
Με ξίφος εισηγμένο από την Ιταλία πολεμούσε ο Μυκηναίος πολεμιστής της Αμφιλοχίας. Στη διαπίστωση αυτή κατέληξαν χημικοί έπειτα από αναλύσεις δειγμάτων του χάλκινου ξίφους (μήκους 0,94 μ.) που βρέθηκε πέρσι με έναν χρυσό κύληκα και όλη την αρματωσιά του νεκρού σε κιβωτιόσχημο τάφο στη θέση Κουβαρά Φυτειών (ανάμεσα στη λίμνη Αμβρακία και την Αμφιλοχία).
Η ανασκαφή έγινε με αφορμή τα έργα για την ευρεία παράκαμψη Αγρινίου, που αποτελεί τμήμα της Ιονίας οδού. Οι αναλύσεις έγιναν σε εξειδικευμένο κέντρο της Αυστρίας, που δημιουργεί ηλεκτρονική βάση δεδομένων για τα μυκηναϊκά ευρήματα. Τα πορίσματα της έρευνας παρουσίασε η προϊσταμένη της ΛΣΤ' Εφορείας Αιτωλοακαρνανίας, Μαρία Γάτση-Σταυροπούλου, στο συνέδριο που οργανώθηκε από τη Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας την περασμένη Παρασκευή στο Μεσολόγγι με θέμα «Η πολιτιστική κληρονομιά της Αιτωλοακαρνανίας. Προστασία και ανάδειξη μέσα από τις τελευταίες έρευνες».
Η προέλευση του ξίφους επιβεβαιώνει την επικοινωνία και τις εμπορικές ανταλλαγές που είχαν οι Μυκηναίοι με άλλες χώρες της Μεσογείου. «Τα μέχρι στιγμής στοιχεία χρονολογούν τα ευρήματα αυτού του τάφου στο τέλος του 12ου αι. π.Χ.» μας είπε η αρχαιολόγος, προσθέτοντας όμως ότι το υλικό ακόμη μελετάται και δεν αποκλείεται να διαφοροποιηθεί η χρονολόγηση.
Παράλληλα, συντηρούνται τα υπόλοιπα κτερίσματα, όπως ένα μικρότερο χάλκινο ξίφος (μήκους 0,42 μ.) με οστέινη λαβή και ένα μαχαίρι που όμως δεν σώζεται σε καλή κατάσταση. Στον ίδιο τάφο βρέθηκαν μία αιχμή βέλους και μία αιχμή δόρατος, ένας τριποδικός λέβητας που σπανίζει σε μυκηναϊκούς τάφους, αλλά σημαντικότερο θεωρείται ένα ζεύγος χάλκινων περικνημίδων που συναντάται πολύ σπάνια σε ταφές αυτής της εποχής και ιδιαίτερα στη δυτική Ελλάδα.
«Ολος ο τάφος αποτέλεσε για μας μεγάλη έκπληξη», τονίζει η έφορος. Σύντομα θα μπουν στον μικροσκόπιο της έρευνας και τα οστά του νεκρού, σε μεγάλο βαθμό αποσαθρωμένα. Δείγμα τους θα δοθεί για μελέτη στην αρχαιολόγο-ανθρωπολόγο Ιωάννα Μουτάφη. Θα περιληφθούν στο μελλοντικό σχεδιασμό παρουσίασης όλων των ευρημάτων του νομού.
Τα ευρήματα των τελευταίων χρόνων, σύμφωνα με τον νομάρχη Αιτωλοακαρνανίας Θύμιο Σώκο, που έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια της νεοσύστατης ΛΣΤ' ΕΠΚΑ, «μας υποχρεώνουν να ξαναγράψουμε την ιστορία της Αιτωλοακαρνανίας». Και πράγματι αλλάζουν τα δεδομένα αλλά και η εικόνα των ορατών μνημείων, όπως φάνηκε στο συνέδριο.
Ο επ. έφορος Αρχαιοτήτων Λάζαρος Κολώνας ανέφερε ότι στο τέλος του έτους ολοκληρώνεται το πρόγραμμα ανάδειξης τριών μεγάλων αρχαιολογικών χώρων: των Οινιάδων, της αρχαίας πόλης της Παλαίρου και του Πλευρώνα. Πλούσια επίσης είναι τα ευρήματα από την ανασκαφική έρευνα των τελευταίων χρόνων: σε ιερό στη θέση Ελληνικό Βελβίνας, στο Σπήλαιο Παλιάμπελα της Βόνιτσας, στο Ακτιο Βόνιτσας και στα Παλιομάνινα. Τέλος, έρχεται στο φως και η βυζαντινή Ναύπακτος.
Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ
Με ξίφος εισηγμένο από την Ιταλία πολεμούσε ο Μυκηναίος πολεμιστής της Αμφιλοχίας. Στη διαπίστωση αυτή κατέληξαν χημικοί έπειτα από αναλύσεις δειγμάτων του χάλκινου ξίφους (μήκους 0,94 μ.) που βρέθηκε πέρσι με έναν χρυσό κύληκα και όλη την αρματωσιά του νεκρού σε κιβωτιόσχημο τάφο στη θέση Κουβαρά Φυτειών (ανάμεσα στη λίμνη Αμβρακία και την Αμφιλοχία).
Η ανασκαφή έγινε με αφορμή τα έργα για την ευρεία παράκαμψη Αγρινίου, που αποτελεί τμήμα της Ιονίας οδού. Οι αναλύσεις έγιναν σε εξειδικευμένο κέντρο της Αυστρίας, που δημιουργεί ηλεκτρονική βάση δεδομένων για τα μυκηναϊκά ευρήματα. Τα πορίσματα της έρευνας παρουσίασε η προϊσταμένη της ΛΣΤ' Εφορείας Αιτωλοακαρνανίας, Μαρία Γάτση-Σταυροπούλου, στο συνέδριο που οργανώθηκε από τη Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας την περασμένη Παρασκευή στο Μεσολόγγι με θέμα «Η πολιτιστική κληρονομιά της Αιτωλοακαρνανίας. Προστασία και ανάδειξη μέσα από τις τελευταίες έρευνες».
Η προέλευση του ξίφους επιβεβαιώνει την επικοινωνία και τις εμπορικές ανταλλαγές που είχαν οι Μυκηναίοι με άλλες χώρες της Μεσογείου. «Τα μέχρι στιγμής στοιχεία χρονολογούν τα ευρήματα αυτού του τάφου στο τέλος του 12ου αι. π.Χ.» μας είπε η αρχαιολόγος, προσθέτοντας όμως ότι το υλικό ακόμη μελετάται και δεν αποκλείεται να διαφοροποιηθεί η χρονολόγηση.
Παράλληλα, συντηρούνται τα υπόλοιπα κτερίσματα, όπως ένα μικρότερο χάλκινο ξίφος (μήκους 0,42 μ.) με οστέινη λαβή και ένα μαχαίρι που όμως δεν σώζεται σε καλή κατάσταση. Στον ίδιο τάφο βρέθηκαν μία αιχμή βέλους και μία αιχμή δόρατος, ένας τριποδικός λέβητας που σπανίζει σε μυκηναϊκούς τάφους, αλλά σημαντικότερο θεωρείται ένα ζεύγος χάλκινων περικνημίδων που συναντάται πολύ σπάνια σε ταφές αυτής της εποχής και ιδιαίτερα στη δυτική Ελλάδα.
«Ολος ο τάφος αποτέλεσε για μας μεγάλη έκπληξη», τονίζει η έφορος. Σύντομα θα μπουν στον μικροσκόπιο της έρευνας και τα οστά του νεκρού, σε μεγάλο βαθμό αποσαθρωμένα. Δείγμα τους θα δοθεί για μελέτη στην αρχαιολόγο-ανθρωπολόγο Ιωάννα Μουτάφη. Θα περιληφθούν στο μελλοντικό σχεδιασμό παρουσίασης όλων των ευρημάτων του νομού.
Τα ευρήματα των τελευταίων χρόνων, σύμφωνα με τον νομάρχη Αιτωλοακαρνανίας Θύμιο Σώκο, που έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια της νεοσύστατης ΛΣΤ' ΕΠΚΑ, «μας υποχρεώνουν να ξαναγράψουμε την ιστορία της Αιτωλοακαρνανίας». Και πράγματι αλλάζουν τα δεδομένα αλλά και η εικόνα των ορατών μνημείων, όπως φάνηκε στο συνέδριο.
Ο επ. έφορος Αρχαιοτήτων Λάζαρος Κολώνας ανέφερε ότι στο τέλος του έτους ολοκληρώνεται το πρόγραμμα ανάδειξης τριών μεγάλων αρχαιολογικών χώρων: των Οινιάδων, της αρχαίας πόλης της Παλαίρου και του Πλευρώνα. Πλούσια επίσης είναι τα ευρήματα από την ανασκαφική έρευνα των τελευταίων χρόνων: σε ιερό στη θέση Ελληνικό Βελβίνας, στο Σπήλαιο Παλιάμπελα της Βόνιτσας, στο Ακτιο Βόνιτσας και στα Παλιομάνινα. Τέλος, έρχεται στο φως και η βυζαντινή Ναύπακτος.
Subscribe to:
Posts (Atom)